Winstruktuur is 'n term wat gebruik word deur professionele klankingenieurs of FOH-mengingenieurs (voorkant van die huis). Die uitsaaier moet egter ook daarvan kennis neem, selfs in digitale bedrywighede.

Wat is winsstruktuur?
Die winsstruktuur gebruik die dinamiese reeks klanktoerusting tot die beste voordeel, om geraas en ongewenste vervorming te minimaliseer.

Al die klanktoerusting voeg 'n bietjie geraas by die sein as gevolg van die ewekansige beweging van elektrone binne die komponente. Hierdie geraas is gewoonlik baie laag in amplitude, maar as u geleidelik kleiner elektriese seine versterk, sal die geraas die geluid wat ons probeer vasvang, op 'n sekere tyd oorweldig.

Ons moet verseker dat die wins in elke fase van elektroniese verwerking binne 'n seinpad geoptimaliseer word om die seinvlak ver bo die geraasvloer te hou, maar gemaklik onder die knippunt van die stroombaan.

Om die versterkingsstruktuur te optimaliseer waar verskeie stukke rat aanmekaar gekoppel is, is nog veeleisender, want ons moet toesien dat elke stroombaan op die optimale seinvlak loop, terwyl die toepaslike veiligheidsmarge nog steeds gelaat word.

Die ideale prosedure vir die hantering van lynvlakseine is 'n eenheidsversterkingsituasie waar die sein op dieselfde vlak bly as wat dit van toestel tot toestel vloei, eerder as om voortdurend verswak en dan versterk te word, of andersom.

Ideaal gesproke moet die klankvlak (of videovlak, vir die saak) dieselfde bly gedurende die uitsaaiplant. U moet na enige punt in die programbaan kan gaan en die vlak bly dieselfde.

Ons het dit in vorige ABA Engineering Academy-artikels genoem, maar dit is die moeite werd om dit te herhaal: Begin met die teken van 'n seinvloeidiagram vir u stasie; sluit elke toestel in wat die sein deurgaan vanaf die konsole na die sender. Verwys vervolgens na die spesifikasieblad vir elke toestel en skryf die “knipvlak” vir elkeen neer. Die laagste knipvlak vir 'n toestel in die pad word u maksimum "plantknipvlak".

As die maksimum plantklemvlak +24 dBm is, trek 12 dB af vir kopruimte. U bedryfsgreepvlak sal +12 dBm wees. Rigvlak (met bestendige toon) moet +4 dBm (0 vu) wees. Die hoogste klankvlakke moet onder +12 dBm bly.

As u digitale klank gebruik, moet u onthou dat die meterskaal anders is. Decibel volskaal (dBFS) is 'n meeteenheid vir die amplitude van digitale klankseine. Dit is van kritieke belang om te verstaan: Alhoewel digitale en analoogseine ooreenkomste het, verskil die kenmerke daarvan aansienlik.

0 dBFS kom voor as al die binêre syfers (bisse) waaruit die digitale sein bestaan, aan is, of gelees word as een en nie nulle in rekenaargesprekke nie.

Al die stukkies wat beskikbaar is om die sein te vorm, is op hierdie eindige punt gebruik en daar is geen ekstra kopruimte nie. Om die vlak te probeer verhoog, werk eenvoudig nie en veroorsaak onmiddellike vervorming.

hieronder illustreer die verskil tussen analoog en digitale verwysingsvlakke. Die digitale skaal lees in negatiewe getalle met harder, hoër amplitude seine wat beweeg van 'n negatiewe getal nader aan nul. Digitale ateljees moet op 'n verwysingsvlak van –20 dbfs as 0 VU standaardiseer.

Vorige:Jag op daardie PPoF's in u kragvoorsiening

volgende:Vir die radio is dit wag en kyk oor 5G

Los 'n boodskap

boodskap Lys

Kommentaar word gelaai ...

produkte Kategorie

produkte Tags

Fmuser Sites

Wat om te weet oor winsstruktuur

Los 'n boodskap

boodskap Lys